Αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας

Posted by RossoNero | Posted in | Posted on 9:33 μ.μ.

1

Ο ανθρώπινος πολιτισμός έχει παράξει κάποιες φορές υπέροχα και άλλες φορές φρικτά κατασκευάσματα στο πέρασμα των αιώνων. Η ποίηση, η μουσική, το θέατρο και τα εικαστικά μπορεί να είναι κάτι όμορφο ή άσχημο, σύμφωνα με το υποκειμενικό αισθητικό κριτήριο καθενός. Η τέχνη μπορεί να λειτουργήσει είτε ως εργαλείο χειραφέτησης ενάντια σε κάθε εξουσία, είτε ως μηχανισμός χειραγώγησης της κοινωνίας, ελεγχόμενος από την εξουσία. Όμως ο ανθρώπινος πολιτισμός δεν είναι μόνο αυτό.
Ένα σοβαρό δείγμα του πολιτισμού κάθε κοινωνίας είναι το σύστημα απονομής δικαιοσύνης. Αυτό που αποκαλούμε κατ’ ευφημισμό Δίκαιο. Στην Ελλάδα δεν απονεμήθηκε πραγματικά δικαιοσύνη ούτε για τα εγκλήματα των δοσίλογων και των ταγμάτων ασφαλείας κατά τη γερμανική κατοχή, ούτε για τα εγκλήματα του κράτους κατά τον εμφύλιο, ούτε για τα εγκλήματα της 7ετίας από τη χούντα αλλά -και εσχάτως- ούτε για τα οικονομικά εγκλήματα των ελλήνων ολιγαρχών που κάνανε το κράτος φέουδό τους και πλουτίσανε σε βάρος του λαού. Ο κρατικός μηχανισμός εξακολούθησε να ελέγχεται για πάνω από έναν αιώνα από τα ίδια πρόσωπα και τους απογόνους τους. Φασίστες, μεγαλοαστοί, λαμόγια, μαφιόζοι, μια μεγάλη χαρούμενη οικογένεια.
Σε αντίθεση με αυτή την προνομιακή σχέση των μεγάλων εγκληματιών -συνεργατών του αμαρτωλού κράτους- με τη δικαιοσύνη, βιώνουμε στη μνημονιακή Ελλάδα (κάτι όμως που ξεκινά πολλά χρόνια πριν) την εκδικητική μανία της δικαιοσύνης ενάντια στα κινήματα, τους πολιτικούς κρατούμενους, αλλά και τους σύγχρονους φτωχοδιαβόλους της κρίσης. Η βία απο το κράτος, το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα και την εξουσία που ασκείται στους φυλακισμένους και ειδικά σε αυτούς που σταθήκαν πολέμιοι αυτής της βίας (ανεξάρτητα αν το έκαναν με τον σωστό η λάθος τρόπο) είναι η ίδια με αυτή που ασκείται στους έγκλειστους οικονομικούς μετανάστες και πρόσφυγες πολέμου ,στον οποιονδήποτε είναι στο περιθώριο και προσπαθεί να επιβιώσει.
Μια σειρά νόμοι φασιστικής έμπνευσης (τρομονόμοι, ιδιώνυμα, ειδικές φυλακές, ειδικά δικαστήρια, ποινικοποίηση των φιλικών, συγγενικών και ιδεολογικών σχέσεων) έχουν περάσει στο Δίκαιο της χώρας ως «δημοκρατικοί» καταπατώντας, σχεδόν ξεσκίζοντας ακόμα και αυτό το κοινωνικό συμβόλαιο της σύγχρονης αστικής δημοκρατίας. Όταν δε αυτοί οι νόμοι δεν είναι αρκετοί θεσμοθετούνται νέοι, πιο αυταρχικοί, με ταχύτητα αστραπής. Σε άλλες περιπτώσεις δε λαμβάνονται από το κράτος υπ’ όψιν οι νόμοι που υποτίθεται πως προστατεύουν τον πολίτη, χωρίς καμιά μετέπειτα τιμωρία για τους κρατικούς και παρακρατικούς λειτουργούς που τους παραβιάζουν. Δικαιοσύνη δηλαδή με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Και αυτό είναι αναμφισβήτητα δείγμα του σάπιου πολιτισμού μας.
Ε, λοιπόν αυτό το Δίκαιο δεν είναι δίκαιο…
Από τις 2 Μαρτίου ξεκίνησε μαζική απεργία πείνας από πολιτικούς κρατούμενους σε διάφορες φυλακές της χώρας. Ο αριθμός των απεργών αυξάνεται καθώς περνούν οι μέρες. Τα αιτήματα αυτής της απεργίας πείνας είναι αυτά που κάθε νοήμων άνθρωπος με δημοκρατικές ευαισθησίες θα θεωρούσε αυτονόητα. Όμως στην Ελλάδα του 21ου αιώνα μόνο αυτονόητα δεν είναι:
Κατάργηση του «κουκουλονόμου».
Κατάργηση των αντιτρομοκρατικών νόμων.
Κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’.
Άμεση απελευθέρωση του πολυτραυματία Σάββα Ξηρού.
Η άμεση ικανοποίηση των παραπάνω αιτημάτων δεν είναι μόνο θέμα των έγκλειστων αλλά ολόκληρης της κοινωνίας. Δεν αφορά μόνο τους πολιτικούς και τους ποινικούς κρατούμενους, αλλά κατά κύριο λόγο αυτούς που βρίσκονται έξω αγωνιζόμενοι, όχι μόνο για τον ελευθεριακό κομουνισμό και την αναρχία, αλλά και αυτούς που αγωνίζονται για να δημιουργήσουν αναχώματα δημοκρατίας ενάντια στην επέλαση του νέου φασισμού. Μας αφορά δηλαδή ΟΛΟΥΣ.
Για μας η απεργία πείνας είναι το ύστατο μέσο κάθε αγωνιστή και θεωρούμε αυτήν την πράξη αυτοθυσίας ως έμπνευση και συνάμα κληρονομιά που πέφτει πάνω στις πλάτες εμάς των αγωνιζόμενων πολιτικά και κοινωνικά στην ιστορική αυτή φάση που ζούμε. Οι απεργοί ΠΡΕΠΕΙ να νικήσουν, όχι γιατί έτσι θα λυθούν όλα τα προβλήματα της κοινωνίας μας, αλλά γιατί έτσι θα έχει να επιδείξει μια μικρή (αλλά ουσιαστική κατά τη γνώμη μας) νίκη ο ανθρώπινος πολιτισμός.
Άσχετα με την κριτική που μπορεί ο καθένας να ασκήσει σε θέματα τακτικής ή ακόμα και πολιτικής ουσίας πιστεύουμε ακράδαντα ότι η έμπρακτη αλληλεγγύη μας είναι το λιγότερο που έχουμε να προσφέρουμε αυτήν την κρίσιμη στιγμή.
Τσιριτσάντσουλες

Πετροδολάρια

Posted by ΟΥΣΤ! | Posted in | Posted on 8:34 μ.μ.

0

Αξιο απορίας είναι ότι σε κάποιες τοπικές μας εφημερίδες, οι οποίες θέλουν να θεωρούνται “έγκυρες” και “αξιόπιστες”, παρατηρείται μια εμμονή με το θέμα των κοιτασμάτων ορυκτών στο Ιόνιο και την “αναγκαία” “αξιοποίηση” τους. Κάθε δέκα μέρες θα δούμε τουλάχιστον ένα ρεπορτάζ, και πολύ συχνά και πρωτοσέλιδο, με τίτλους του τύπου:

πετροδολάρια θα πλημμυρίσει το Ιόνιο”,

Χαράς ευαγγέλια” για επενδυτές και τοπικές κοινωνίες η επιστροφή του γεωφυσικού ερευνητικού σκάφους Nordic Explorer “,

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΣΤΟ ΙΟΝΙΟ και πλούσια κοιτάσματα φυσικού αερίου”,

ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ – «Ανοίξαμε» και περιμένουμε επενδυτές”,

ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ οικόπεδα υδρογονανθράκων δίνουν ελπίδα”,

Οι Νορβηγοί βρήκαν περισσότερα από όσα υπολόγιζαν”,

Πετρέλαιο υπάρχει και δημιουργεί προσδοκίες”,

Τα πετρέλαια θα στηρίξουν την τοπική οικονομία”,

Ο “μαύρος χρυσός” του Ιονίου στα χέρια των επενδυτών”

και άλλα πολλά λες και είναι κάτι το αυτονόητο, κάτι το φυσικό η εξόρυξη του μη ανανεώσιμου ορυκτού από τα έγκατα της γης. Σαν να είναι ανάγκη, όπως το νερό και η τροφή, για την επιβίωση μας, και το θέλουμε όλοι.

Από πότε η τοπική μας κοινωνία αποφάσισε για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, που επηρεάζει όλους, εμάς και τους απογόνους μας, το φυσικό μας περιβάλλον και όλα τα είδη ζωής που συνυπάρχουν μαζί μας σε ετούτο το τόπο, και δεν το θυμάται κανείς? Δεν πρόκειται για το μπάζωμα λακκούβας σε κάποιο δρομάκι που εννοείται ότι πρέπει να γίνει και δεν χρειάζεται η συναίνεση όλων των ιονίων νήσων για να γίνει, γιατί δεν επηρεάζει όλους.

Πρόκειται για ένα εγχείρημα που θα καθορίσει το βίος γενιών και γενιών. Είναι ένα μεγαλεπήβολο έργο που με μια στραβή (φυσική καταστροφή όπως υπερκαταιγίδα ή σεισμός, τρομοκρατικό χτύπημα, πόλεμος ή ανθρώπινο λάθος-ατύχημα) μπορεί να οδηγήσει στην ολοκληρωτική καταστροφή της ζωής μας στη Ζάκυνθο και το Ιόνιο. Όχι πως χρειάζεται να γίνει στραβή εδώ που τα λέμε. Η μόλυνση είναι στάνταρντ και θα μείνει κληρονομία για τις επόμενες γενιές. Όπως στάνταρντ θα είναι και η κρατική και παρακρατική τρομοκρατία που θα υποστούμε, καθώς θα έχουν συμφέροντα τα οποία θα τα εξασφαλίσουν με οποιοδήποτε κόστος ή και “παράπλευρη απώλεια”.

“Θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας”.

Ποιες θέσεις εργασίας? Όπως το παρουσιάζουν νομίζει κανείς ότι θα δημιουργηθούν καμιά εκατοστή χιλιάδες. Η πραγματικότητα είναι ότι θα είναι ελάχιστες οι θέσεις εργασίας και σε αυτές θα βολέψουν τα ανίψια και τα πατζανάκια τους. Αλλά δεν πα να μας βολέψουν και όλους στη τελική. Το φυσικό μας περιβάλλον, όπως και η ψυχή μας, δεν είναι για πούλημα.   

Μια αξιόπιστη και υπεύθυνη, ευρείας κυκλοφορίας, εφημερίδα θα έπρεπε να προσεγγίζει ένα τόσο σοβαρό θέμα κάπως πιο αντικειμενικά Όμως δεν βρίσκεις καμία αναφορά για τις περιβαλλοντικές αλλά και τις κοινωνικές συνέπειες των εξορυκτικών δραστηριοτήτων των πολυεθνικών, για την μόλυνση που επιτυγχάνεται και χωρίς ατύχημα κ.α. Απολύτως τίποτα για ανάλογα εγχειρήματα των πολυεθνικών κολοσσών σε άλλες χώρες και για τις επιπτώσεις που έχουν στις κατά τόπους κοινωνίες (βλ. Δέλτα του Νίγηρα, Κόλπο του Μεξικού, Ιράκ, Αφγανιστάν, Εκουαδόρ κ.α.), όπου οι λαοί υποφέρουν από φτώχεια, αρρώστιες, περιβαλλοντική καταστροφή-μόλυνση, πολέμους, εμφυλίους, κρατική και παρακρατική τρομοκρατία και καταστολή,... Μόνο δυστυχία έχουν φέρει εταιρίες εξόρυξης όπου πατάνε.
Δεν θα αναφερθούμε εδώ στις μνημονιακές- πραξικοπηματικές συνθήκες που οδήγησαν στην  επίτευξη ενός τέτοιου ξεπουλήματος, όπως και γενικά το ξεπούλημα όλης της δημόσιας περιουσίας, του οποίου τα ψίχουλα που θα δώσουν οι αγοραστές  στο δημόσιο, θα τα ξαναπάρουν οι ίδιοι πίσω από την εξόφληση των δανείων μας.  Δηλαδή τα κέρδη θα τα καρπώνονται οι ιδιωτικές εταιρίες και τη ζημιά θα την αναλάβει ο λαός. Οπότε τα έσοδα του κράτους δεν θα αυξηθούν. Ούτε η τιμή του πετρελαίου, περεπιπτόντως, δεν θα πέσει, δεν συντηρούμε αυταπάτες. Και όπως είπαμε δεν θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Ποιό το όφελος για το λαο; Κανένα απολύτως. Μόνο οι εταιρίες εποφελούνται, ξεκάθαρα. Και οι ρουφιανοι βέβαια (πολιτικοί, δημοσιογράφοι κ.λ.).
Θα αναφερθούμε εδώ και σε ένα περίεργο γεγονός: ότι όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, αριστερά-δεξιά, μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί, παρά τα "τεράστια" χάσματα που έχουν μεταξύ τους ιδεολογικά, είναι υπέρ της “αξιοποίησης”, με τον έναν ή τον άλλων τρόπο, των ορυκτών κοιτασμάτων της χώρας. Τρελή σύμπτωση, δεν συμφωνείτε;


Από όλους αυτούς τους πολιτικούς, κανένας δεν θέλει στα αλήθεια να αλλάξουν τα πράματα. Αν το ήθελε πραγματικά, οχι απλά θα έλεγε όχι στις εξέδρες στο νησί μας, αλλά θα έπαιρνε και επίσημη θέση εναντίον της δημιουργίας αλλά  και  της συνέχισης της λειτουργίας, όλων των εξεδρών του πλανήτη. Λέμε τώρα..
Τελος πάντων, η απόφαση πάρθηκε από λίγους και επιβάλλεται σε όλους. Το ζήτημα τώρα είναι αν εμείς θα πάρουμε την απόφαση να μην τους επιτρέψουμε να λεηλατήσουν της Ζωή μας.



Ο αληθινός πλούτος είναι η φύση, το καθαρό περιβάλλον, είναι η καλή υγεία. Ανάγκες είναι η τροφή, το νερό, είναι η στέγη, η Γη, είναι ο αέρας, η συντροφικότητα. όχι οποιαδήποτε τεχνολογική άνεση μπορεί να μας προσφέρει ο τρόπος ζωής μας, πάντα υπό την απειλή και πάντα σε βάρος ανθρώπου, ζώου και του περιβάλλοντος, και συνεπώς της συνείδησης μας.

RossoNero 1-12-2014

Αλληλεγγύη στον Νίκο Ρωμανό

Posted by RossoNero | Posted in , | Posted on 11:21 π.μ.

0

(( Το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου του 2008, ο Νίκος Ρωμανός, που γιόρταζε είχε καλέσει τους φίλους του σε ένα ιντερνετ καφέ στα Εξάρχεια. Μετά από λίγη ώρα, ο «κολλητός» του, ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος ξεψυχούσε στα χέρια του, από τη σφαίρα του αστυνομικού Κορκονέα.

Εκείνο το μοιραίο βράδυ έμελλε να αλλάξει τη ζωή του 15χρονου τότε Νίκου, ενός παιδιού των Βορείων Προαστίων, που μεγάλωσε απότομα σε μια στιγμή.

Η κατάθεση που έδωσε, τότε, καθώς ήταν ο κύριος αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας, είχε κάνει τότε τον γύρο του κόσμου, αφού με απρόσμενο για την ηλικία του θάρρος υποστήριζε ότι «ο φίλος μου δεν δολοφονήθηκε, εκτελέστηκε εν ψυχρώ» από τους δύο αστυνομικούς. )) Πηγή: thebest.gr
6 χρόνια μετά...
Στις 10 Νοεμβρίου ο Νίκος Ρωμανός, αιχμάλωτος στις φυλακές κορυδαλλού κατηγορούμενος, μαζί και με άλλους νεαρούς, για τη  διπλή απαλλοτρίωση στο Βελβεντό Κοζάνης, ξεκίνησε απεργία πείνας,

 διεκδικώντας τα απλά αυτονόητα. το δικαίωμα σε μια ανάσα ελευθερίας, την μόρφωση. Δικαίωμα που έχει παραχωρηθεί με νόμο του ίδιου κράτους που σήμερα του το αρνείται.  και που έδωσε ως απάντηση στον αγώνα του  εισαγγελική εντολή αναγκαστικής σίτισης, πράξη που συνιστά βασανιστήριο, βιασμός. Οι θεράποντες ιατροί αρνήθηκαν να εκτελέσουν την εντολή και συνεχίζει τον αγώνα του ο Νίκος, έως και σήμερα 6-12-2014, 26η μέρα της απεργίας πείνας.

 Στον αγώνα του στάθηκαν αλληλέγγυοι με απεργία πείνας οι Μιχαηλίδης (από 17/11/14 και ο οποίος επίσης νοσηλεύεται), Πολίτης και Μπουρζούκος (από 1/12/14), στους οποίους επίσης εκφράζουμε την συμπαράστασή μας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ  ΡΩΜΑΝΟ, ΜΗΧΑΛΙΔΗ, ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΜΠΟΥΡΖΟΎΚΟ

                                                                                                                  
 RossoNero

Μαύρη Μαγιονέζα - [ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ] ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΤΑ

Posted by RossoNero | Posted in | Posted on 2:51 μ.μ.

0

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ - Επιτροπή Αγώνα Φυλακών

Posted by Andy Capp | Posted in , | Posted on 1:14 μ.μ.

3

Από τις 18 Ιουνίου έχει ξεκινήσει από τους κρατούμενους σε όλες τις φυλακές αποχή συσσιτίου σε ένδειξη διαμαρτυρίας ενάντια στο φασιστικό νομοσχέδιο των φυλακών τύπου Γ΄ και για την υπεράσπιση του δικαιώματος της άδειας και της αναστολής.
Όμως ο υπουργός και η κυβέρνηση εξακολουθούν να αδιαφορούν. Δεν απάντησαν καθόλου στα δίκαια αιτήματά μας και προκλητικά θέλουν να περάσουν το νομοσχέδιο, μέσα στο καλοκαίρι για να προλάβουν τις αντιδράσεις του κόσμου.
Απέναντι στο νομοσχέδιο που μας καταδικάζει να παραμείνουμε κρατούμενοι για μια ζωή δίχως δικαιώματα και ελπίδα, βάζουμε τα σώματα και την ψυχή μας ως ασπίδα.
Είναι το μόνο που μας έχει απομείνει.
Από την ΔΕΥΤΕΡΑ 23 ΙΟΥΝΙΟΥ ξεκινάμε ΜΑΖΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ σε όλες τις φυλακές. Διεκδικούμε τα δικαιώματά μας και αγωνιζόμαστε να παραμείνουμε ΑΝΘΡΩΠΟΙ και όχι ανθρώπινες σκιές κλειδωμένες και ξεχασμένες στην απελπισία.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ :
1) Την ΑΠΟΣΥΡΣΗ του φασιστικού ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ για τις φυλακές τύπου Γ΄. Λέμε όχι στο ελληνικό ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ, σε μία φυλακή μέσα στη φυλακή, χωρίς άδειες, χωρίς επισκεπτήριο, χωρίς αύριο…
2) Οι άδειες και οι αναστολές να αποτελούν αναφαίρετο δικαίωμα όλων των κρατουμένων. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που ο κρατούμενος δικάζεται και τιμωρείται κάθε μέρα. Ενώ ο νόμος λέει ότι ο καθένας που έχει συμπληρώσει το 1/5 και τα 3/5 της ποινής του μπορεί να πάρει άδεια και αναστολή, παρόλα αυτά οι κρατούμενοι περνούν ξανά και ξανά από την ιερά εξέταση των εισαγγελέων οι οποίοι χωρίς κανένα λόγο ή ενεργό πειθαρχικό απορρίπτουν τις αιτήσεις τη μία μετά την άλλη.
Έτσι δημιουργούν κρατούμενους χωρίς ελπίδα και αναπαράγουν την εγκληματικότητα.
3) Να εφαρμοστεί η ΙΣΟΝΟΜΙΑ για όλους.
Όλοι οι κρατούμενοι που έχουν καταδικαστεί με τιμή ισόβιας κάθειρξης για ναρκωτικά (αφού η αστυνομία φρόντισε να τους παρουσιάσει από εξαρτημένους χρήστες ως δήθεν μεγαλέμπορους) με βάση τον παλιό νόμο 3459/2006, να έχουν τη δυνατότητα να ξαναδικαστούν με τον νέο νόμο και τις ευεργετικές του διατάξεις για τους χρήστες (4139/2013).
4)Να εφαρμοστεί το δικαίωμα της ΣΥΖΥΓΙΚΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ. Στη φυλακή σου στερούν την ελευθερία. Όμως στις ελληνικές φυλακές σου στερούν ακόμα και το χαμόγελο της ανθρώπινης επικοινωνίας και επαφής με τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης ισχύουν οι συζυγικές επισκέψεις και μόνο στην Ελλάδα ο κρατούμενος στερείται την ανθρώπινη επικοινωνία.
5)Να σταματήσει, τώρα, η διαρκής ομηρία των απελάσεων. Εκατοντάδες μετανάστες κρατούμενοι, ενώ έχει λήξει η ποινή τους, παραμένουν φυλακισμένοι λόγω της γραφειοκρατίας των πρεσβειών. Απαιτούμε την αποφυλάκιση αυτών των κρατουμένων.


ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ από το Υπουργείο Δικαιοσύνης να ασχοληθεί με τα πραγματικά προβλήματα των φυλακών και να ΑΠΟΣΥΡΕΙ ΤΩΡΑ το φασιστικό ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ για το ελληνικό Γκουαντανάμο του ΔΟΜΟΚΟΥ.
Για κάθε μέρα ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ και κάθε κρατούμενο που κινδυνεύει η ζωή του ηθικός αυτουργός είναι ο Υπουργός Δικαιοσύνης.
ΟΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ ΑΠΕΡΓΟΙ ΠΕΙΝΑΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.
ΑΓΩΝΑΣ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Επιτροπή Αγώνα Φυλακών


Ένα σύγχρονο παράδειγμα πρακτικής αναρχικής παρέμβασης στην τοπική αυτοδιοίκηση (Άπατρις #26)

Posted by ΟΥΣΤ! | Posted in , | Posted on 1:38 μ.μ.

2




1. Σπετσάνο Αλμπανέζε1
1.1 Ο τόπος
 Όψη του Σπετζάνο
Το Σπετσάνο Αλμπανέζε δεν είναι μεγάλη πόλη: έχει 10.000 κατοίκους. Βρίσκεται στη (νότια) ιταλική περιφέρεια της Καλαβρίας,  μια περιοχή πρώτιστα αγροτική, όπου όσοι κατέχουν κάποιο κομμάτι γης ζουν μετά δυσκολίας από την περιουσία τους καλλιεργώντας οπωροφόρα, ροδακινιές και ελιές, ενώ όσοι είναι ακτήμονες δουλεύουν στην πλειοψηφία τους ως «μαύροι» αγρεργάτες για μεγάλους γαιοκτήμονες ή στις μικρές μονάδες μεταποίησης και εμπορίας των αγροτικών προϊόντων. Πολλοί δουλεύουν και στον τομέα της οικοδομής.
Ο τριτογενής τομέας είναι αρκετά αναπτυγμένος, ενώ δεν υπάρχει βιομηχανική παραγωγή. Τα τελευταία χρόνια δε, η ανεργία βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα.
1.2 Η γέννηση της «Δημοτικής Ομοσπονδίας Βάσης»2
Η Δημοτική Ομοσπονδία Βάσης(σημ.: από ένα σημείο κι έπειτα, Δ.Ο.Β. στο κείμενο)είναι αποτέλεσμα της αδιάλειπτης δρασηριοποίησης των αναρχικών στην περιοχή – ανελλιπώς από τις αρχές της δεκαετίας του ’70. Από τότε ακόμα, η δημαρχία βρισκόταν πάντα στα χέρια του κομμουνιστικού κόμματος και δεν είχε τίποτα να «ζηλέψει» από τις πρακτικές των χριστιανοδημοκρατών και των άλλων αστικών κομμάτων όσον αφορά την πάντα παρούσα διαφθορά, τα σκάνδαλα και τις πελατειακές σχέσεις.
Επιπροσθέτως, πάντα βρισκόταν σε ισχύ η κατασταλτική λογική των σταλινικών αυτών μορφωμάτων (το δημοτικό συμβούλιο είχε απαγορεύσει τις όποιες διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις στην κεντρική πλατεία και με διάφορα προσχήματα επέτρεπε τη χρήση των δημοτικών αιθουσών για εκδηλώσεις μόνο στα μέλη του κομμουνιστικού κόμματος). Εκείνη την περίοδο, οι αναρχικοί αποφάσισαν να ξεκινήσουν μια πολιτική δουλειά προς την κατεύθυνση της δημιουργίας δομών βάσης αποτελούμενων από φοιτητές, ανέργους και εργάτες, οι οποίες ασχολούνταν ως επί το πλείστον με τοπικά ζητήματα που αφορούσαν την υγεία – περίθαλψη, τη χωροταξία – αστικοποίηση, τα εργασιακά και την οικολογία.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Posted by Andy Capp | Posted in | Posted on 7:30 μ.μ.

0






«ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
Εδώ και αρκετούς μήνες στην Κρήτη υπάρχει ανησυχία και μια σχετική κινητικότητα, σχετικά με το θέμα της καταστροφής των χημικών (που χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμο) της Συρίας στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Μάλτας και Κρήτης. Το θέμα έχει ανοίξει τοπικά μέσα από συντονιστικά που λειτουργούν σε κάθε μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Κρήτης (Χανιά-Ρέθυμνο-Ηράκλειο), στα οποία εκτός από κάποιο κόσμο του κινήματος συμμετέχουν διάφοροι θεσμικοί εκπρόσωποι και τοπικοί άρχοντες, ενώ οι δράσεις που έχουν βγει από εκεί  (συγκεντρώσεις στο λιμάνι της Σούδας Χανίων, στο Αρκάδι Ρεθύμνου και στα Σφακιά), αν και μαζικότατες στη συμμετοχή κόσμου, έχουν λάβει, με ελάχιστες εξαιρέσεις, τον χαρακτήρα φολκλόρ φιέστας διανθισμένης με πατριωτικά λογύδρια και εκκλήσεις για τη διάσωση του τουρισμού.
Στόχος μας είναι η ανάδειξη του ζητήματος σε πανελλαδικό επίπεδο,  με το δικό μας λόγο, αλλά και να δώσουμε τη δικιά μας οπτική, παίρνοντας μια σαφή απόσταση από τα “πανηγυράκια” των θεσμικών φορέων, κομμάτων και δημοτικών αρχών για το συγκεκριμένο θέμα, όπου θα κεντροβαρίσουν πτυχές όπως οι καταστροφές των αφεντικών στα εδάφη των «πολέμων», αλλά και η ρύπανση του καπιταλισμού στα εδάφη της «ειρήνης» . Είναι στην ευχέρεια των συντρόφων και των συντροφισσών στις διάφορες πόλεις να αναδείξουν το ζήτημα με όποια δράση ή μορφή αντιπληροφόρησης) θεωρούν οι ίδιοι ότι ενδύκνειται για τα δικά τους δεδομένα.
Για αυτούς τους λόγους λοιπόν καλούμε σε πανελλαδική μέρα δράσης ενάντια στην καταστροφή των χημικών της Συρίας σε θαλάσσιο περιβάλλον την Πέμπτη 22/05/14.
 Συντροφικά,
 Παγκρήτια Συνέλευση Αναρχικών /αντιεξουσιαστών
-
Ηράκλειο : Συγκέντρωση – Πέμπτη 22/5/14- ώρα:18:00 -Λιοντάρια.
Ρέθυμνο : Συγκέντρωση – Πέμπτη 22/5/14- ώρα:19:00 -Δημαρχείο.
Χανιά : Παρέμβαση/μοίρασμα – Πέμπτη 22/5/14- ώρα:17:00 -σε κεντρικα σημεία της πολης.

Πάτρα: πρώτο φεστιβάλ αναρχικού βιβλίου

Posted by Andy Capp | Posted in | Posted on 3:19 μ.μ.

0






“Τα αναρχικά βιβλία είναι όπλα ενάντια στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό”

Πέμπτη 29 Μάη 

19.00 Παρουσίαση του 2ου τεύχους της πολιτικής επιθεώρησης «Κοινωνικός Αναρχισμός» από τις συνεργατικές εκδόσεις Κουρσάλ

 21.00 Εκδήλωση – Συζήτηση: «Κοινωνικός αναρχισμός & το ζήτημα της οργάνωσης» με αφορμή άρθρα της πολιτικής επιθεώρησης Κοινωνικός Αναρχισμός Παρασκευή 

30 Μάη

19.00 Παρουσίαση του εγχειριδίου εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας σε μετανάστες και πρόσφυγες από την ομάδα για την αυτομόρφωση της κατάληψης Σινιάλο

 20.00 Παρουσίαση του βιβλίου “Louise Michel: Σας γράφω από τη νύχτα μου» από τη +τεχνία- 

21.00 Προβολή της υποτιτλισμένης ταινίας Louise Michel, la rebelle και ιστορική έκθεση υλικού γύρω από την Παρισινή Κομμούνα

22.30 Ρεμπέτικο γλέντι Σάββατο 

31 Μάη

18.00 Παρουσίαση του βιβλίου «Χρέος, τα πρώτα 5 χιλιάδες χρόνια» από τις εκδόσεις στάσει εκπίπτοντες

 20.00 Παρουσίαση του βιβλίου «Αναρχοκομμουνισμός από τις εκδόσεις Κόκκινο Νήμα

 22.00 Θεατρική Παράσταση «Ο Άσχημος» από τη θεατρική ομάδα Τότε Πότε

 Αυτοδιαχειριζόμενος χώρος “επί τα πρόσω” (Πατρέως 87 στις σκάλες) 

De toda la vida (Εφ' όρου ζωής)

Posted by Andy Capp | Posted in | Posted on 5:44 μ.μ.

0


To De toda la vida (Εφ' όρου ζωής) (Lisa Berger & Carol Mazer, 1986) είναι ένα ντοκιμαντέρ για την οργάνωση Mujeres Libres (Ελεύθερες Γυναίκες), το οποίο διηγείται, μέσω συνεντεύξεων, τη συμμετοχή τους στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο και τον καθημερινό τους αγώνα ως αναρχικές και ως γυναίκες, στον πόλεμο και την Επανάσταση. Οι πρωταγωνίστριες μιλούν για το πώς αναμείχθηκαν στον πόλεμο, για τις σχέσεις τους με άλλες αναρχικές οργανώσεις και για τη ζωή τους μετά τον πόλεμο και το τέλος της δικτατορίας του Φράνκο. Οι Mujeres Libres αποτελούν ακόμη ένα υπόδειγμα επαναστατικού φεμινισμού.

 Πηγή : http://nisafispartis.wordpress.com/2014/03/04

Καλή Χρονιά !!!

Posted by Andy Capp | Posted in | Posted on 2:50 μ.μ.

0


Για το Ταξίδι στο Παρελθόν του AbelPaz

Posted by Andy Capp | Posted in | Posted on 2:08 μ.μ.

1

[Δημοσιεύτηκε στο 1ο τεύχος της «Επιθεώρησης του κοινωνικού αναρχισμού», Μάιος 2013]
Κώστας Δεσποινιάδης
  
Η εξουσία είναι της ιστορίας η ευκοιλιότητα
 Νίκος Καρούζος

  Ο ευρύτερος αναρχικός και αντιεξουσιαστικός χώρος, παρασυρμένος από τη σαγήνη του ακτιβισμού και της άμεσης δράσης, συχνά παραβλέπει –αν δεν περιφρονεί κιόλας– την αξία της θεωρίας. Η πολιτική ηγεμονία όμως, πριν γίνει τέτοια, είναι ηγεμονία στο χώρο των ιδεών, των κυρίαρχων αντιλήψεων και των φαντασιακών σημασιών. Μια ελπιδοφόρα στροφή, ωστόσο, του χώρου αυτού σε εκδοτικά εγχειρήματα και περιοδικά παρατηρείται σταθερά τα τελευταία χρόνια, δείχνοντας πως αρκετοί αντιλαμβάνονται, επιτέλους, τη σημασία της ρήσης του Ντουρούτι ότι «σε κάθε πόλη πρέπει να στηθεί κι ένας αναρχικός εκδοτικός οίκος». Καμιά ουσιαστική επαναστατική αλλαγή, εσωτερική και εξωτερική, δεν μπορεί ποτέ να γίνει με άναρθρες κραυγές και συνθήματα. Σαφώς, τα εγχειρήματα αυτά δεν προσφέρονται για άμεσα, εύκολα και εντυπωσιακά αποτελέσματα· απαιτούν από τους φορείς τους κόπο, αφοσίωση, υπομονή κι επιμονή, και λειτουργούν μόνο σε βάθος χρόνου, όπως συμβαίνει με κάθε τι ουσιαστικό στη ζωή. Ό,τι είναι η ανθρακιά για τη φλόγα, είναι και οι επαναστατικές ιδέες για τον σκοπό της ανθρώπινης χειραφέτησης.
      Στην προοπτική αυτή, μόνο ευπρόσδεκτη μπορεί να είναι η εμφάνιση ενός νέου εκδοτικού οίκου, του Κουρσάλ, που εγκαινιάζει την παρουσία του με την επανέκδοση του πολύ σημαντικού βιβλίου του Abel Paz Ταξίδι στο παρελθόν που είχε κυκλοφορήσει πριν χρόνια από την αναρχική εφημερίδα ΑΛΦΑ, σε προσεκτική και καμωμένη με μεράκι μετάφραση του Νίκου Νικολαΐδη.
      Ο Abel Paz (Diego Camacho το πραγματικό του όνομα) γεννήθηκε το 1921 και μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμεινε αταλάντευτα αναρχικός καθώς και ένας άνθρωπος γεμάτος πάθος για τη ζωή.1 Αυτό που καθιστά ιδιαιτέρως σημαντικό το βιβλίο του Paz είναι ότι συνδυάζει το πρωτογενές βίωμα ενός που έζησε τη δίνη των γεγονότων (και μάλιστα «από τα κάτω», ως απλός συμμετέχων και όχι ως κάποιος ηγέτης της CNT), με τον αναστοχασμό του ανθρώπου που γράφει για αυτά τα γεγονότα χρόνια μετά (κάθε τόσο ο συγγραφέας επαναλαμβάνει φράσεις του τύπου «βλέποντας τα πράγματα με χρονική απόσταση», «αυτά όμως που περιγράφω τώρα δεν τα αισθανόμασταν έτσι τότε» κλπ.). ΤοΤαξίδι στο παρελθόν δεν είναι ούτε μαρτυρία που γράφεται ενώ διαδραματίζεται η επανάσταση, αλλά ούτε και η «επιστημονικά ουδέτερη» καταγραφή ενός ιστορικού.
      Ο συγγραφέας του βιβλίου, μολονότι τυπικά όχι λόγιος, διαθέτει μια εκπληκτική συγγραφική δεινότητα στο να μεταφέρει με ζωντάνια τα κρίσιμα στοιχεία αυτού που ως έφηβος έζησε κατά τη διάρκεια της Επανάστασης. Εδώ δεν έχουμε τον χώρο να αναφερθούμε εκτενώς σε τέτοιες σκηνές του βιβλίου, αλλά ούτε και χρειάζεται καθώς αυτό μένει να το απολαύσει ο εκάστοτε αναγνώστης, δεν μπορώ ωστόσο να μην μεταφέρω ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα. Ο νεαρός Abel Paz έχοντας πάρει κατά τις πρώτες μέρες της επανάστασης ένα τουφέκι αρνείται πεισματικά να το δώσει όταν του το ζητάνε για να φυλάξει σκοπιά με αυτό κάποιος άλλος σύντροφος. Τότε, ένας αναρχικός μεγαλύτερος σε ηλικία τον πλησιάζει και του λέει: «Άκου, μέχρι τώρα η ατομική ιδιοκτησία έχει γεννήσει πολλές αθλιότητες. Η ατομική ιδιοκτησία, για να διατηρηθεί, έχει πάντα ανάγκη από στρατιώτες. Αν είσαι τόσο δεμένος με ένα τουφέκι, εκτός του ότι εκφράζεις το ένστικτο της ιδιοκτησίας, κινδυνεύεις και να μετατραπείς σε στρατιώτη. Εμείς δεν αγωνιζόμαστε ούτε για την ατομική ιδιοκτησία, ούτε και για να υπάρχουν στρατιώτες». Και συνεχίζει ο Paz: «Ήμουν μπερδεμένος. Δεν ήξερα τι να πω. Κοίταξα το όπλο και μου φάνηκε αντιπαθητικό, σχεδόν μου προκάλεσε αηδία. Έδωσα το τουφέκι στον σύντροφο. Αυτός με κοίταξε σιωπηλός. Με κοίταξε τόσο βαθιά που ακόμα και σήμερα θυμάμαι τα σκούρα μάτια του καρφωμένα στα δικά μου. Έφυγαν κι εγώ ξάπλωσα σε ένα στρώμα.». Αμέτρητες ανάλογες σκηνές, που περιγράφουν το κλίμα της επανάστασης μεταπλασμένο με όρους παραμυθητικούς/μυθολογικούς υπάρχουν διάσπαρτες στο βιβλίο καθιστώντας το, συν τοις άλλοις, συναρπαστικό ανάγνωσμα, όπως για παράδειγμα η σκηνή στην οποία ο νεαρόςDiego είδε ένα ζευγάρι συντρόφων να φιλιούνται και το ανέφερε ενοχλημένος σε έναν άλλον σύντροφο για να λάβει την αφοπλιστική απάντηση: «Για άκου μια στιγμή, δεν καταστρέφουμε τις εκκλησίες ούτε προσπαθούμε να ξεριζώσουμε τον καθολικισμό από τα μυαλά των ανθρώπων για να μετατρέψουμε την αναρχία σε θρησκεία. Ο αναρχισμός είναι η ποίηση της ζωής και ο έρωτας είναι η πιο υψηλή της έκφραση. Τι πιο φυσικό από τα να αγαπιούνται, να φιλιούνται και να κάνουν έρωτα ο Ερνέστο και η Πιλάρ; Εσύ δεν είσαι ερωτευμένος;»

Subcommandante Marcos: Αναρχικοί καλώς να ορίσετε

Posted by Andy Capp | Posted in , | Posted on 12:01 μ.μ.

0

Στο τελευταίο ανακοινωθέν του ο Subcommandante Marcos παίρνει λίγο χρόνο για να απαντήσει στην εκστρατεία ενάντια στους αναρχικούς που ξεκίνησε από τα μέσα ενημέρωσης του Μεξικού και από μέρος της αριστεράς. Ο Marcos κάνει σαφές ότι εκείνοι που έχουν εγγραφεί στο Escuelita (μικρό σχολείο) και έχουν ζητήσει από τους Ζαπατίστας να μην αποδεχθούν τους αναρχικούς, και, επιπλέον, «αναμένουν μια συγγνώμη και εκκαθάριση του καταλόγου εγγραφών», δεν είναι ευπρόσδεκτοι στο σχολείο. Οι Ζαπατίστας καλούν τους Μεξικάνους αναρχικούς να στείλουν κείμενα τα οποία θα απαντούν στις κατηγορίες εναντίον τους, και τα οποία θα δημοσιευθούν στην ιστοσελίδα του EZLN. Eagainst.com 15 του Νοέμβρη του 2013
ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ: οι Αναρχικοί
Με δεδομένη την αντι-αναρχική εκστρατεία που ξεκίνησαν οι ευσυνείδητοι και η αριστερά με την «σωστή συμπεριφορά», ενωμένοι σε μια ιερή σταυροφορία βασισμένη στο παραδοσιακό δικαίωμά της να κατηγορεί τους νεαρούς αναρχικούς, αλλά και τους μεγαλύτερους, ότι αμφισβητούν το σύστημα (σαν να είχε άλλη επιλογή ο αναρχισμός)  και ότι επιπλέον αποσυνθέτουν τη σκηνογραφία της (το ότι κλείνουμε τα φώτα είναι για να μην βλέπουμε τους αναρχικούς;), μια σταυροφορία που φτάνει στο ντελίριο με επίθετα όπως «αναρχο-σκληροπυρηνικοί», «αναρχο-προβοκάτορες,» «αναρχο-κακοποιοί», «αναρχο-κλπ., κλπ.» (κάπου διάβασα το επίθετο «αναρχο-αναρχικός», δεν είναι φοβερό;), οι άνδρες και οι γυναίκες Ζαπατίστας δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το κλίμα υστερίας που τόσο σταθερά απαιτεί σεβασμό στις «κουρτίνες» (που δεν αποκαλύπτουν, αλλά κρύβουν αυτό που συμβαίνει πίσω ακριβώς από τον πάγκο: συνθήκες εργασίας σκλαβιάς, παντελή έλλειψη υγιεινής, κακής ποιότητας και χαμηλής διατροφικής αξίας τροφή, ξέπλυμα χρήματος, φοροδιαφυγή, διαρροή κεφαλαίου).
Γιατί τώρα, αποκαλύπτεται πως αυτές οι ληστείες που ύπουλα ονομάζονται «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», ότι η εργασιακή επίθεση ενάντια στους δασκάλους, ότι η πώληση «κοψοχρονιά» της εθνικής κληρονομιάς, ότι η κλοπή που επιβάλλεται από την κυβέρνηση μέσω της φορολογίας και της δημοσιονομικής ασφυξίας – που ευνοεί μόνο τα μεγάλα μονοπώλια – ότι για όλα αυτά, ευθύνονται οι αναρχικοί.
Το ότι ο κόσμος πλέον, δεν βγαίνει στους δρόμους να διαμαρτυρηθεί (- ναι αλλά, εκεί είναι οι πορείες, οι συγκεντρώσεις, οι αποκλεισμοί, τα οδοφράγματα, τα φυλλάδια. Σύμφωνοι, όμως είναι των δασκάλων, των οδηγών, των πλανόδιων πωλητών, των φοιτητών, όλων των ανθρώπων της Πόλης του Μεξικού και της επαρχίας. – Α! η μυθική μεσαία τάξη τόσο φιλοφρονημένη και ταυτόχρονα τόσο απαξιωμένη και εξαπατημένη από όλο το πολιτικό και μιντιακό φάσμα), το ότι η καθεστωτική αριστερά επίσης, απογυμνώνει τους χώρους διαμαρτυρίας, το ότι η «μοναδική αντίσταση στο καθεστώς» επισκιάζεται από τους ανώνυμους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το ότι η αυθαίρετη επιβολή ονομάζεται τώρα «διάλογος και διαπραγμάτευση», για τις δολοφονίες μεταναστών, γυναικών, νέων, εργαζόμενων, παιδιών, για όλα αυτά ευθύνονται οι αναρχικοί.

Ανακοίνωση της Συσπείρωσης Αναρχικών

Posted by Andy Capp | Posted in | Posted on 10:01 μ.μ.

0

«Όταν το δάκτυλο δείχνει το φεγγάρι, ο ηλίθιος κοιτάζει το δάκτυλο»


Πώς αλλοιώς θα μπορούσε να αποδοθεί η πράξη της δολοφονίας δυο μελών του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή έξω από τα γραφεία του κόμματος στο Ν. Ηράκλειο Αττικής;
Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι ποντάρει στο πλαίσιο των ιδεολογικοπολιτικών αγκυλώσεων και διαδικασιών που ταλανίζουν για δεκαετίες το κίνημα (μετά ή άνευ εισαγωγικών), είτε αυτοπροσδιορίζεται ως επαναστατικό, είτε ως αντιφασιστικό, είτε ως ελευθεριακό-αντιεξουσιαστικό. Πρόκειται για πολιτικές εμμονές που επιμένουν να χάνουν το δάσος πίσω από το δέντρο, όπου οι δράστες με την λογική των συμμοριτικών αντιπαραθέσεων ανάμεσα σε «φασίστες και αντιφασίστες», προχώρησαν σε μια κίνηση αναβάθμισης φαντασιωνόμενοι εμφυλίους πολέμους, αλλά ταυτόχρονα με την συμπεριφορά τους και τις πράξεις τους φροντίζουν να απαξιώνουν τις προοπτικές απελευθερωτικών δραστηριοτήτων, αναλαμβάνοντας το ρόλο του «εκκαθαριστή»-«εκδικητή» και συμπορευόμενοι με τις μύχιες επιθυμίες των κρατιστών.
Δεν χωρά αμφιβολία πως η ενέργεια στο Ν. Ηράκλειο κινείται μέσα στο πλαίσιο μιας ενδοεξουσιαστικής διαμάχης, η οποία εντάθηκε με αφορμή τον φόνο του Παύλου Φύσσα και όπου όλες οι δυνάμεις του «συνταγματικού»-μνημονιακού και μη τόξου αποπροσανατόλισαν και προσπάθησαν να βγάλουν οφέλη (μη εξαιρουμένων και των διωκόμενων γι’ αυτήν την υπόθεση). Κι ενώ οι κακοτεχνίες της πολιτικής σπέκουλας ξεθυμαίνουν, ενώ οι κρατικοί διαχειριστές έχουν αποκομίσει τα «κέρδη» από την εφαρμογή των πλέον ολοκληρωτικών μεθόδων, αλλά και τις ανάλογες ζημιές, ενώ όλοι οι εξουσιαστές αναμένουν την κίνηση του «από μηχανής θεού», ο «επί μηχανής» πράγματι κάνει την εμφάνισή του τροφοδοτώντας και πάλι την πολιτική σπέκουλα, που είχε αρχίσει να αλλάζει ρότα.
Δεν έχει καμμία σημασία αν η πράξη θα επενδυθεί με κάποιο «βαθυστόχαστο» κείμενο με το οποίο θα αναλαμβάνεται η ευθύνη (όποτε και εάν γίνει αυτό) ή αν θα μιλά στο όνομα του λαού, της αριστεράς, του κομμουνισμού, της επανάστασης, της αντιεξουσίας ή ακόμα και της αναρχίας. Αυτό που στην πράξη προσπαθεί να σιγοντάρει είναι την εξουσία και ιδιαίτερα αυτό το κομμάτι της που ήδη έχει χάσει αρκετά σε επίπεδο πολιτικών χειρισμών. Ακόμα και οι πλέον αδαείς περί τα συμβαίνοντα στην πολιτική αντιλαμβάνονται ότι αυτή η ενέργεια συντάσσεται –με τον ένα ή τον άλλο τρόπο– με το λεγόμενο συνταγματικό τόξο, επιχειρώντας να σπείρει το φόβο στο άλλο εξουσιαστικό κομμάτι. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός πως στόχο αποτέλεσαν μέλη της περιφρούρησης των κομματικών γραφείων. Πρόκειται για μία οπισθοδρομική νοοτροπία την οποία ακόμη και οι σύντροφοι αναρχικοί που έδρασαν στα τέλη του 19ου αιώνα είχαν ξεπεράσει. Επειδή, όσο κι αν διαφωνήσει κάποιος με τις μεθόδους τους δεν μπορεί να μην τους αναγνωρίσει την αυτοθυσία, την ανιδιοτέλεια και το ότι στόχευαν τους τυράννους και όχι τους θαλαμηπόλους. Όμως, σύμφωνα με τα όσα είναι γνωστά στον τομέα της κοινωνικής ψυχολογίας, τα πράγματα δεν ακολουθούν την πορεία των υπολογισμών (αν πράγματι υπάρχουν τέτοιοι) και σε πολλές περιπτώσεις τα αποτελέσματα είναι διαφορετικά από τα αναμενόμενα. Γι’ αυτό το λόγο η ενέργεια στο Ν. Ηράκλειο μοιάζει περισσότερο με μια ζαριά «κι ό,τι κάτσει» ή προσπάθεια εξόφλησης υποχρεώσεων. Όπως να και έχει το θέμα, ακόμα και οι πλέον καλά οργανωμένες μυστικές υπηρεσίες θα δυσκολεύονταν ή θα δίσταζαν να προβούν σε τέτοιου είδους ενέργεια. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει μία κατάσταση για την οποία οι αναρχικοί δεν μπορούμε παρά να πούμε τα πράγματα όπως έχουν.
Δυστυχώς το κριτήριο τού πότε κάποιος κινείται επ’ ωφελεία της απελευθερωτικής διεργασίας και προσπάθειας έχει χαθεί προ πολλού και, φοβούμαστε πως όσο κι αν προσπαθήσει κάποιος, δύσκολα θα ανακαλύψει σ’ αυτή την ενέργεια κάποια απελευθερωτική ουσία. Αντίθετα, θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί μία ξεδιάντροπη εξουσιαστικού περιεχομένου και σκοπιμοτήτων ενέργεια, που βαδίζει στα χνάρια άλλων παρόμοιων που έβλαψαν ανεπανόρθωτα τις ιδέες τις οποίες υποτίθεται πως υποστήριζαν ή εκπροσωπούσαν.

Συσπείρωση Αναρχικών
Αθήνα, 2 Νοεμβρίου 2013

Πηγή:http://anarchypress.wordpress.com

Παρέμβαση με αφορμή τη ρωσική εβδομάδα

Posted by ΟΥΣΤ! | Posted in , | Posted on 12:31 μ.μ.

0

Μετά τις φιέστες και τι παράτες των ντόπιων αρχόντων και των ρώσων συναδέλφων τους στα πλαίσια των πολιτιστικών ανταλλαγών των λαών, βάλαμε και εμείς το λιθαράκι μας.


      collective antiautoritaire

για την υπεράσπιση του ελεύθερου αυτοδιαχειριζόμενου θεάτρου "Εμπρός" ( Αθήνα )

Posted by Andy Capp | Posted in | Posted on 4:07 μ.μ.

0

Ανακοίνωση των ομάδων του 2ου Φεστιβάλ αυτοοργανωμένης θεατρικής έκφρασης

Το μεσημέρι της Τετάρτης 30/10/2013, αστυνομικοί εισέβαλαν στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός και προσήγαγαν δύο ηθοποιούς που βρίσκονταν στον χώρο και στους οποίους απαγγέλθηκαν κατηγορίες για παραβίαση σφραγίδας, διατάραξη οικιακής ειρήνης και κατ’ επανάληψη κατάληψη δημόσιου κτιρίου. Σήμερα, Πέμπτη 31/10 στις 12 μ.μ, οι δύο συλληφθέντες περνούν από αυτόφωρο στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο της σχολής Ευελπίδων (κτήριο 2). Σύμφωνα με αυτές τις εξελίξεις, οι παραστάσεις μας παίρνουν χαρακτήρα αλληλεγγύης στους συλληφθέντες του Εμπρός, υπεράσπισης του χώρου απέναντι στην καταστολή και αλληλεγγύης σε όλους τους κατειλημμένους και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους. Η πρώτη μέρα του Φεστιβάλ αναβλήθηκε λόγω ασθένειας ενός μέλους του θιάσου. Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ συνεχίζεται ως εξής: Στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ (Ρήγα Παλαμήδη 2, Ψυρρή) Πέμπτη 31/10 στις 21:00 Εχθροί εξ αίματος του Αρκά, Buffonata Παρασκευή 1/11 στις 18:30 Πέρσες του Αισχύλου, Τσιριτσάντσουλες στις 21:00 Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού (και μερικών άλλων ανατρεπτικών) του Ντάριο Φο, Μηχανικοί του Φθηνού ΜελοδράματοςΣάββατο 2/11 Ανάκριση του Πέτερ Βάις, Facta non Verba Στην Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37 Κυριακή 3/11 στις 21:00 Το Δώρο, Θεατρικός κύκλος Ανάπλους Ακολουθεί γιορτή μετά μεζέδων και μουσικής Είσοδος ελεύθερη. Θεατρικές ομάδες:

Τσιριτσάντσουλες, Buffonata, Ανάπλους, Μηχανικοί του φθηνού μελοδράματος, Facta nonVerba

    

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                Πηγή:Τσιριτσάντσουλες

ΟΙ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

Posted by Andy Capp | Posted in , | Posted on 7:42 μ.μ.

0



Η παρέλαση κατ’ αρχήν είναι θέαμα. Ένα θέαμα όμως που δεν είναι σαχλό και ακίνδυνο, όπως το τσίρκο για παράδειγμα –εκεί κινδυνεύουν μόνο τα ταλαιπωρούμενα ζώα- αλλά ένα θέαμα ιδιαζόντως φορτισμένο με συμβολισμούς, ιδεολογήματα και μηνύματα, που σε καιρό ειρήνης προορίζονται αποκλειστικά και μόνο για εσωτερική κατανάλωση.
Η λέξη παρέλαση είναι ομηρική, και σημαίνει «ελαύνω πλησίον τινός», δηλαδή περνάω κοντά από κάποιον. Οι μαθητές που θα παρελάσουν αύριο δεν θα περάσουν βέβαια δίπλα από τις γραμμές άμυνας του τρομοκρατημένου εχθρού. Προς το παρόν θα αρκεστούν να περάσουν δίπλα απ’ την εξέδρα των επισήμων, δηλαδή μπροστά από αυτό που συμβολίζει την Εξουσία –πολιτική, θρησκευτική και στρατιωτική- και διόλου τυχαία βρίσκεται ψηλότερα απ’ τους κοινούς θνητούς, οι οποίοι θα χάσκουν κουνώντας χαζοχαρούμενα τα πλαστικά σημαιάκια τους. Και περνώντας μπροστά απ’ την Εξουσία θα δηλώσουν αλλά και θα εμπεδώσουν την υποταγή τους.
Δεν είναι τυχαίο ότι τις πιο θεαματικές και επιβλητικές παρελάσεις τις οργάνωνε το ναζιστικό καθεστώς του Χίτλερ, υπό την επίβλεψη και καθοδήγηση ικανότατων σκηνοθετών.
Όσο πιο μιλιταριστικό είναι ένα καθεστώς τόσο μεγαλύτερη ανάγκη έχει από καλά οργανωμένες παρελάσεις και τόση μεγαλύτερη βαρύτητα δίνει σ’ αυτές. Γιατί οι μαθητές-υπήκοοι περνώντας μπροστά από την εξέδρα της Εξουσίας ντυμένοι ομοιόμορφα, με απόλυτα πειθαρχημένο στρατιωτικό βήμα και υπό τον ήχο στρατιωτικών εμβατηρίων, προετοιμάζονται σιγά σιγά, σαν τα σκυλιά του Παυλώφ, να υποτάσσονται και να υπακούν (αυτό άλλωστε σημαίνει υπήκοος) σε όσους βρίσκονται πάνω στην εξέδρα, και αν χρειαστεί να εκτελέσουν αδιαμαρτύρητα τις δολοφονικές εντολές τους.
Γι’ αυτό, όσο συντηρούμε τέτοιες πρακτικές, μην εκπλαγούμε αν αύριο δούμε τα δικά μας παιδιά να κατουράνε αιχμαλώτους σε κάποιο ελληνικό Γκουαντανάμο. Η απανθρωπιά, τα βασανιστήρια, ο φόβος και το μίσος για τον Άλλον –που εύκολα μπορεί να καταλήξει στον φόνο του Άλλου- δεν βρίσκονται στα γονίδια κανενός. Καλλιεργούνται και ενσταλάζονται με δηλώσεις και εκδηλώσεις εθνικού μεγαλείου και υπερηφάνειας, με φαντασιώσεις περί ανώτερων και περιούσιων λαών, με σχολικά βιβλία ιστορίας που θυμίζουν περισσότερο εκδόσεις του Γενικού Επιτελείου Στρατού, με σχολικά βιβλία θρησκευτικών βγαλμένα απ’ τα πιο σκοτεινά και μουχλιασμένα υπόγεια φανατικών, μισάνθρωπων και μισαλλόδοξων ρασοφόρων, με σχολικές-στρατιωτικές παρελάσεις που δηλητηριάζουν τη συνείδηση των μαθητών.
Είναι καιρός να πούμε όχι στις παρελάσεις.
Είναι καιρός να αρνηθούμε αυτές τις τελετουργίες φόνου και υποταγής.
Είναι καιρός να ξεριζώσουμε απ’ την εκπαιδευτική διαδικασία όλα όσα συντηρούν και εκτρέφουν τους αιμοσταγείς και αιματοβαμμένους εθνικισμούς, που προετοιμάζουν τους ανθρώπους να σκοτώσουν και να σκοτωθούν, για ένα καλύτερο χθες.

                                                                                                                                                             

                                                                                                                                                          Κώστας Δεσποινιάδης

(Πρώτη δημοσίευση, 26-10-2006,
Περιέχεται στο βιβλίο Πόλεμος και Ασφάλεια, εκδ. Πανοπτικόν, 2008)

Ενημέρωση από την αντιφασιστική συγκέντρωση της Πέμπτης 19/9/13

Posted by ΟΥΣΤ! | Posted in , | Posted on 1:29 μ.μ.

2


Την Πέμπτη 19-9-2013 έγινε αντιφασιστική συγκέντρωση στις πύλες του μουσικού γυμνασίου. Με αφορμή την δολοφονία του 34χρονου αντιφασιστα αγωνιστή και ραπερ Παυλου Φύσσα a.k.a. Killah P.  Πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στη συνέλευση των καθηγητών, η οποία γινόταν εκείνη την ώρα, όπου έγινε ενημέρωση και ταυτόχρονα εκφράστηκε  αλληλεγγύη μας στον αγώνα τους. Ακολούθησε πορεία με κατεύθυνση τα γραφεία της ναζιστικής-δολοφονικής συμμορίας στον Αγ.Διονύσιο όπου φωνάχτηκαν αντιφασιστικά συνθήματα, πετάχτηκαν τρικάκια και εκτοξέυτηκαν αντικείμενα στην είσοδο των γραφείων. Ήταν άφαντοι οι φασίστες. Στη συνέχεια η πορεία κατευθύνθηκε προς το κέντρο της πόλης όπου αναρτήθηκε πανό σε κεντρική πλατεία (πλ.Αγ.Μάρκου).
Το πανό έγραφε :
34 ΧΡΟΝΩΝ ΝΕΚΡΟΣ ΑΠΟ ΝΑΖΙ
ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΡΑ


Κάλεσμα για συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα

Posted by RossoNero | Posted in , | Posted on 1:34 μ.μ.

0



Κάλεσμα για συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του αντιφασίστα αγωνιστή Παύλου Φύσσα από νεοναζί στο Κερατσίνι.
                                                                  19/09/2013,
7:30 μ.μ. στις πύλες του Μουσικού Γυμνάσιου στο ποτάμι.

Καλό ταξίδι Παύλο

Posted by ΟΥΣΤ! | Posted in , | Posted on 10:18 π.μ.

0








<<Έγινε ο κόσμος μια μεγάλη φυλακή
κι εγώ ψάχνω έναν τρόπο τα δεσμά να σπάσω.
Έχω ένα μέρος που με περιμένει εκεί,
σε μια πολύ ψηλή κορφή πρέπει να φτάσω.
Γι' αυτό απλώνω ξανά πολύ ψηλά τα δυο μου χέρια,

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Posted by RossoNero | Posted in , | Posted on 4:18 μ.μ.

0

Παρέμβαση στη Ζάκυνθο.

ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ (Aύγουστος 2013)

Posted by Andy Capp | Posted in | Posted on 7:02 μ.μ.

0



4η προς 5η Αυγούστου. Διατάξτε…

Posted by Andy Capp | Posted in | Posted on 7:21 μ.μ.

0

Σε μια κίνηση ακραίου ιστορικού συμβολισμού, δήμος και αστυνομία αποφάσισαν να επιτεθούν ξημερώματα 4ης προς 5η Αυγούστου, 77 χρόνια ακριβώς μετά την επιβολή της δικτατορίας Μεταξά, στο χώρο που συμβόλισε την αντίσταση κατά της χούντας των συνταγματαρχών. Στόχος ήταν το παράρτημα του Πανεπιστημίου της Πάτρας, ο τόπος που οι φοιτητές κατέλαβαν το Νοέμβρη του '73 για να αντισταθούν στην κυβέρνηση Μαρκεζίνη, στο κτίριο που για 40 χρόνια χτυπά η καρδιά των κοινωνικών αγώνων της πόλης. Εκεί που γεννιούνται καθημερινά δομές αλληλεγγύης που γίνονται η ασπίδα των καταπιεσμένων. Παράλληλα σχεδίασαν και εκτέλεσαν, σε εντυπωσιακή συνεργασία με τοπικά δίκτυα «ενημέρωσης» που βρίσκονται πάντα σε ανοιχτή γραμμή ασυρμάτου με την αστυνομία, μαφιόζικες επιχειρήσεις σε δύο ακόμα χώρους που λειτουργούσαν ως καταλήψεις στέγης και πολιτικής παρέμβασης [Μαραγκοπούλειο και στέκι ΤΕΙ] συλλαμβάνοντας αγωνιστές με αστείες κατηγορίες.


Είναι το τέλος της αυταπάτης για όσους ζούσαν ακόμα με αυταπάτες. Η διάλυση του χώρου που Παραρτήματος δεν στρέφεται μόνο ενάντια στους αναρχικούς αλλά στους ίδιους τους κοινωνικούς αγώνες. Στόχος του δημάρχου, που πασχίζει να δείξει «έργο» ενόψει των εκλογών, είναι μια πόλη «καθαρή» από πορείες, απεργίες και συγκεντρώσεις. Τα συνεργεία του ήδη έπιασαν δουλειά χτίζοντας τις εισόδους. Αντί να απελευθερώσει την πόλη από την λαίλαπα των ιδιωτικών συμφερόντων κλείνει κάθε πραγματικά δημόσιο χώρο με μόνο του μέλημα να παραδώσει τα πάντα στην αγορά. Το πρότυπο είναι ο εμπορικός πεζόδρομος. Ελεύθερη πόλη για αυτόν σημαίνει μια πόλη ελεύθερη να καταναλώνεις, να περπατάς μόνο για να χαζεύεις βιτρίνες.

Η θέση και το κοινωνικό αποτύπωμα της κατάληψη του Μαραγκοπουλείου χαλούσε τα σχέδια για κοινωνικό άνοιγμα τη χρυσής αυγή στις φτωχές γειτονιές της πόλης. Αυτός ήταν και ο στόχος της άμεσης διάλυσης της. Η περίφημη θεωρία των ακρών - που βέβαια όλως τυχαίως χρησιμοποιείται αποκλειστικά ενάντια στο ανταγωνιστικό κίνημα - δεν είναι τίποτε παραπάνω από την επέκταση της θεωρίας του μεσαίου χώρου. Μια τυπικά φασίζουσα πολιτική που θέλει να επιβάλει στην κοινωνία το πρότυπο του «μέσου ανθρώπου», των μέσων αναγκών, συνηθειών, συμπεριφορών και απόψεων. Είναι προφανές πως αυτός ο μέσος άνθρωπος δεν υπάρχει! Αποτελεί απλά μια φασιστική κατασκευή της εξουσίας με σκοπό να ποινικοποιήσει όχι μόνο όποιον αντιστέκεται, αλλά και όποιον διαφέρει.

Κάποιοι μετρούν την πραγματικότητα με αριθμούς, την εξουσία με τραπεζικούς λογαριασμούς, την ισχύ με τα όπλα. Θεωρούν πως το ανταγωνιστικό κίνημα είναι κτίρια, ντουβάρια, μπετά. Θα απογοητευτούν. Το ελευθεριακό κίνημα είναι κάτι πολύ περισσότερο από όλα αυτά. Με βαθιές ρίζες στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες δεν κατοικεί ούτε φυλακίζεται σε ντουβάρια, ζει στα σπλάχνα της κοινωνίας. Τη στιγμή που ο φασισμός γίνεται η χρυσή ασπίδα του συστήματος και των αφεντικών το ελευθεριακό κίνημα γίνεται η ασπίδα της κοινωνίας. Προτάσσοντας την αλληλεγγύη απέναντι στον ατομισμό, την αντίσταση ενάντια στο φόβο, τη συλλογική δημιουργία απέναντι στην καταστροφή, τη ίδια τη ζωή απέναντι στο θάνατο.

Θα μας βρουν μπροστά τους...

Ελευθεριακή πρωτοβουλία ενάντια στο κράτος και στο κεφάλαιο
No Mans Land
Πηγή : http://eleftheriaki.blogspot.gr/2013/08/4-5.html